acolleu a mobilidade como un dos rostros da liberdade e iso fixera dela unha protagonista ditosa, malia ser certo que a liberdade é poliédrica e innumerábel nas súas faces e fendas. a debilidade que de cando en vez a asaltaba, a desmemoria das conductas de puxilato, evidenciaba unha necesidade cada vez maior de retorno ou opción a un espazo ade cobertura
chus pato visitou o pequeno recuncho da biblioteca de antas onte. un grupo reducido de doce mulleres escoitaron o recital da primeira parte da sua obra hordas de escritura (ainda que segundo a autora, esta non foi escrita co fin de ser voz, seno letra) e participaron nun ineteresante debate sobre temas que abordaron dende os limites da poesia (xa que esta está considerada como unha poeta innovadora e rupturista cos modelos repetidos ata o de agora, unida a Queizán) ata a interpretación da nova concepción da arte, pasando pola cuestión da súa democratización e o valor da linguaxe como experiencia. para esta amante da poesia (como ela mesma se declara), debemos romper coa estricta maneira de ler que nos inculcan e deixar que as palabras flúan con todo o seu torrencial no país que sempre chove
cada quen ten unha forma de se comunicar, iso é sabiduria popular... tamen é certo que quen ten varios personaxes costalle atopar unha linguaxe... isto é por tocar algo os testos.xD no fondo sempre hai maneira de compartir informacion, pero para iso hai que ter intencion de emitir e recibir. sen mais, unha aperta loli.
ResponderEliminar¿Como le enseñas a un niño que la poesía no tiene por que llevar rima ni obedecer a las convenciones tradicionales?
ResponderEliminaresto me hace pensar, que cuando aún estaba dilucidando si estudiar historia del arte, un vecino de 10 años me pregunto ¿que es arte?
¿y que tenía que haber respondido Patricia?
p.d; no te quejes, he encontrado momento para responder. Me voy a esgrimear XD
LU
eu diríalle que é aquilo que podes explorar a traves de motos camiños e que consiste en dar un paso detras doutro pero sen andar
ResponderEliminare ti? non fai falla que usemos o mesmo codigo non cres?
non souben responderlle
ResponderEliminarun neno asocia arte-cadro,se asocia algo, e a isto contribúe,non só os pais, senon e sobretodo, o sistema educativo.
lu
Comentoche fico sem voce aqui pois non me deixa aló.
ResponderEliminarGustoume o poema pois sentin empatia. Hoxe non sabes que me pasou. Saín de historia, fun ao super, comprei un desodorante e cando o votei na resi, tachan, flashback: era eu, na casa dunha amiga con quince anos. Non sei se con mesmo desodorante o un cheiro parecido. Sentin... non sei que sentina non cho podo describir iba escribir sobre isto pero finalmente deixeino para outro momento e nisto vexo esta entrada.¿Como cres q me sinto?
Xa falaba Barthes do mito de Euridice, cando tentas tela desaparece, cando tentas coller un recordo ca man desparece, o consello é non tentalo apresar deixar que escape, disfrutar dese intre e tomalo con calma senon frustracion total creo eu
lu