7.6.11

A/O Foco


Que lle ía facer? Só conseguía enfocar aquilo. Facía un ano que me diagnosticaran miopía. Un defecto ocular. Unha tontería. Era certo, unha tontería. Miopía. Para que quería ver máis se detrás túa só había unha parede que nin tan sequera era branca. Imposible definila, para que vela? Ti eras o importante naquel momento. E, curiosamente, ti estabas á distancia axeitada.

Pero non á distancia perfecta. Co paso dos días descubrín que á distancia perfecta non estabas ti. Todas as tardes me poñía na mesma beira da cama e coa vértebra terceira esquerda no beiril dereito. O mesmo ángulo. A mesma inclinación corporal tamén. Ti e a túa orella. Ti e a túa orella a foco.

Pero o foco era outro. Ti só eras o xusto medio. Pobre aristotélico. A idea era outra. O resto desenfocado. Ti a foco. E o foco no teu ollo, hipermetropiado.

Que mala sorte! O único que vía claro
, tarde tras tarde, é que ti nunca eras quen de verme.

1 comentario:

tocameostestos